Türk çini sanatının kısa bir tarihçesini verdikten sonra bir değerlendirme yapacak olursak seramiklerin dışında üretilen çini karolar bilindiği gibi daha çok camilerde, medreselerde, türbelerde, saraylarda, köşklerde kullanılmıştır. Bu mimari eserlerin en önemlisi Müslümanların toplanma merkezleri olan camilerdir. Müslümanlar ibadet ettikleri yerleri öteden beri güzelleştirmeye çalışarak buraları bir cazibe merkezi haline getirmeye çalışmışlardır. Mimari biçimlendikten sonra tezyinatta en çok tercih edilen süsleme unsurlarından biri de çinidir.
Barınacakları yerleri ahşap, kerpiç gibi malzemeler kullanarak inşa eden Müslümanlar, ibadet yerlerine ve ilim tahsil edilecek yerlere ayrı bir önem vererek o dönem için en sağlam yapı elemanı olan taşı kullanmışlar, tezyinatta da çininin sağlamlığı ve güzelliği onu ön plana çıkarmıştır. Özellikle 16. yüzyılda üretilen çok renkli kırmızılı sır altı tekniğindeki çinilerin beyazlığı göz akı denilen bir renge sahiptir. Bu da gözü yormayan dinlendirici etkisi olan bir tondur. Ayrıca İznik çinilerinin yapımındaki önemli maddelerden olan kuvars ortamdaki negatif enerjiyi emer, insanlara huzur verir. Üstündeki sır tabakası nedeniyle ışığın homojen bir şekilde dağılmasını sağlar ve mekânın kışın sıcak, yazın serin olmasına yardımcı olur, kaplandığı mekânı geniş ve ferah gösterir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder